De tweede week, door Hongarije naar Roemenië

Boedapest is een grote stad. Met nog 19 kilometer te gaan rijden we de stad al binnen. De volgende dag brengen we een bezoek aan de indrukwekkende Stephansdom en de Opera. Vanaf de camping maken we gebruik van het uitstekende vervoer met bus en metro. De opera is een heel mooi gebouw, vooral de binnenkant. De concertzaal is het mooiste, maar die wordt helaas gerestaureerd en we kunnen die daarom niet in. Ter compensatie krijgen we een miniconcert van een bariton en een sopraan, solo en in duet. Magnifiek! Daarna bekijken we de Dom. Terug op de camping krijgen we de eerste groepsbespreking: morgen gaan we naar Minis in Roemenië.

We nemen de snelweg naar Arad. De meesten kiezen voor een alternatieve route, die volgens horen zeggen veel mooier is. Eenmaal op de camping blijkt dat we de goede keuze hebben gemaakt, want die andere route was erg slecht en helemaal niet zo interessant. Bij de grens moesten we trouwens weer een vignet kopen. Betalen met Hongaarse forinten wordt verachtelijk afgedaan. 'Rumeniën euro', wordt ons toegeblaft. Nou toe dan maar. De camping lokt, met een zwembad. Helaas blijkt dat een grote badkuip met een laagje drabbig water.

De volgende dag rijden we een klein stukje om. In Hunedoara noet een groot kasteel staan. Het blijkt een apart gebouw en van binnen is er niks te zien. Maar het is wel groots. Verderop komen we door het zigeunerdorp Hasdat. Hier wonen de Roma, van wie de Roemenen niet veel moeten hebben. Ze wonen op zichzelf, gaan niet naar school en verdienen de kost met duistere praktijken. Ze hebben enorme kastelen van huizen, rijk versierd, maar wel apart. Een zigeuner die daar blijkbaar voor zit, vraagt om geld voor het maken van foto's. En een grote Mercedes met joelende jongelui scheurt voor ons langs het dorp in. We arriveren even later in Saliste, bij een pension met een binnentuin die als camping wordt gebruikt. Een prima plekje.

Op 29 augustus gaan we al vroeg weg. We willen een eind om rijden, over de Transfagarasanroute. In totaal 320 km.Die is volgens de Roemenen één van de mooiste van de wereld en gaat tussen twee hoge bergtoppen door ongeveer 2500 meter. Met alleen maar haarspeldbochten. We vinden alleen de top mooi. En de weg naar beneden is dermate slecht dat het een wonder is dat we heelhuids op de camping van Zarnesti komen. We hebben er dan tien reisuren op zitten. Gelukkig hoeven we niet te koken, want de campingbaas heeft de barbecue aangezet. En de volgende dag is een rustdag, waar we dankbaar gebruik van maken. Morgen gaat de laatste dag in voor de Moldavische grens.

Groetsjes van Jelte en Alie

WACHT NIET TOT LATER WANT ALS LATER IETS EERDER KOMT, BEN JE TE LAAT