De grens over en de zee, naar de Vesuvius en Pompeii en een tochtje naar Napels

Lieve mensen

Albanië is geen EU-land. Wij hadden gezegd dat we de nachtboot naar Bari zouden nemen. Nou dat hebben we geweten. Reserveren kon niet en met de pin betalen ook niet. Om 8 uur konden we bij de balie inchecken. Even later werd het 6 uur. Toen zeiden ze nee, je moet bij een andere balie zijn, 1 km. verderop. Maar daar moesten we contant betalen in euro's, nou die hadden we niet meer, dus in het donker met de camper naar de stad terug, waar niets staat aangegeven en we dus 30 km. omreden, op zoek naar een bank. Voor 9 uur moesten we terug zijn anders konden we geen ticket meer krijgen. Dat werd dus stress. We konden bij de bank geen euro's pinnen, dus maar een bundeltje van 40 biljetten LEK's. Bij de kaartjesverkoper, die in een sjofel kraampje zat, wilden ze hun eigen geld niet hebben, maar moesten we in euro's betalen. Toen heb ik eventjes boos gekeken en vooruit, voor deze keer mocht het dan. Overigens is veel in Albanië in ontwikkeling en dat is de bootterminal ook. Een splinternieuwe vertrekhal, maar communicatie onderling is er niet. Tsjonge jonge, wat werden we vaak gecontroleerd. Zelfs kwam er een drugshond snuffelen. Toen even verderop een andere douanier ons opnieuw wilde laten besnuffelen, hebben we in gebarentaal en met het woord ‘woef' duidelijk gemaakt dat er al een controle geweest was en konden we doorrijden.

De volgende morgen reden we naar een camping bij Pompeii en een dag later hebben we een rit gemaakt naar de top van de Vesuvius. Eerst met een shuttlebus en daarna verder met een 4 wheel drive. We moesten de laatste twee kilometer klimmen. Het was een unieke ervaring om aan de rand van de krater te staan die ervoor zorgde dat in 79 n. chr. alle leven in de wijde omtrek tot stilstand kwam onder een dikke laag van 6 meter stof en puin en lava.

De volgende dag hebben we de opgegraven stad Pompeii bezocht. We verbaasden ons over wat ze allemaal hebben teruggevonden onder die dikke laag. Resten van tempels, huizen, straten. Prachtige fresco's en mooie badhuizen. En niet alles is een ruïne hoor. Je krijgt een prachtig beeld van het leven in de eerste eeuw na Christus. Erg indrukwekkend.

Tenslotte hebben we nog een dag later een bezoek gebracht aan Napels. Met de trein en daarna door de oude stad gelopen. Wat een bruisende stad! Geen mens doet hier kalm aan, of het moet de parapluverkoper zijn die moe is geworden en een dutje doet. Overal vuilnis, dat ook. De eerste indrukken zijn dus niet al te best. Toch is er wel sfeer in die oude wijken. Morgen reizen we naar het noorden, richting Cinque Terra.

Hartelijke groeten aan iedereen en hier is alles prima. De Swalkers