11-14 juli, van Trondheim naar Oslo

Jelte moest tussen de printplaten en vroeg bij een cafeetje om elektriciteit, zonder dat hij de reden opgaf zei de man: natuurlijk kan dat en hij vroeg of we misschien ook koffie wilden. Ja graag, zeiden we. De baas zelf bracht het persoonlik naar de camper.

Na 2 uren vroegen we de baas wat de kosten waren van de koffie en de stroom. Helemaal niks, antwoordde de man. Waar we onderweg ook vroegen om stroom, ze hebben ons nog nooit geweigerd. Vaak zonder dat ze de reden wisten. Kijk dat zijn nou de engeltjes die we soms tegenkomen.

Wij moesten bij Trondheim een keuze maken: of langs de kust naar de Geirangerfjord en de trollenweg rijden of richting Oslo. De eerste optie is dat we dan misschien voor de kerstdagen niet terug zijn, zoveel moois is daar nog te zien. Dus kiezen we toch maar richting Oslo,maar eigenlijk komt ons hoofd ook wel vol te zitten met alle moois wat we gezien hebben. In Ringebu staat een staafkerk. Een staafkerk is een kerk van houten planken op palen met dwarsbalken, die zonder spijkers in elkaar wordt gezet. We kijken vol bewondering naar de constructie en het prachtige altaarstuk.

Tegen half vijf kwamen we aan in Dovregubbens Hal, de hoofdstad van de trollen. Voor wie dat niet weet: trollen zijn gekke heel oude wezens, die een grote rol spelen in sagen en legenden. Net als bij de mensen heb je lieve en kwade trollen. Een trol heeft altijd een lange neus met een grote pukkel of kerstboom en grote oren. Op de Dovrefjell overnachten we, tussen de besneeuwde bergen in van dik 2 km hoog en wij zitten op 1 km hoog, wel een beetje koud. Daarna zijn we naar Lillehammer geweest naar het stadion van de Olympische spelen van 1994. Er is een museum maar ook de ontzettend grote hal waar we binnenin zijn geweest, de skischans en de bobsleebaan .We gingen door naar Hamar waar een ijsstadion is met het dak van een Vikingschip. Al vaak bij schaatswedstrijden op de TV gezien!

En zo kwamen we vlak voor Oslo uit waar we in een dorp bij een school hebben overnacht. En weer zitten we buiten in de zon te eten; we prijzen ons gelukkig dat we het zo treffen met het weer.

Een lieve groet aan iedereen van

De Swalkers.